De lerende Pelgrimsreis

Een pelgrimstocht begint met het achterlaten van je huis en alles wat je bekend is. De vier maanden lange reis die ik met mijn partner maakte naar Rome, was vol onzekerheden en verrassingen. Elke dag bracht nieuwe uitdagingen. Deze reis leerde me dat vertrouwen en dankbaarheid de belangrijkste waarden zijn die ik als pelgrim moest leren.

Leren vertrouwen

Dikwijls vroegen we ons af: waar slapen we vannacht? Normaal gesproken kunnen pelgrims rekenen op pelgrimsverblijven, kerken, kloosters en zo nu en dan een B&B. Tijdens de pandemie was dit anders. Veel plekken waren gesloten of hadden beperkte capaciteit. Het lukte niet altijd om van tevoren een slaapplaats te regelen. We moeste daarom leren vertrouwen dat er een oplossing zou komen.

In ons hoofd speelde zich dan al scenario’s af dat we in de open lucht zouden moeten slapen, koud, doorweekt en zonder eten. Dat is echter nooit gebeurd. Soms kwamen we ergens aan, uitgeput, hongerig en zonder slaapplaats. Maar steeds waren er dan magische momenten waar mensen begaan waren met ons voor ons gingen bellen, een slaapplaats bij hen thuis of aanboden, ons naar vrienden brachten of regelden dat we in een klaslokaal, of het stadhuis konden overnachten. Ook mensen die ’s avonds nadat alles al gesloten was, voor ons een heerlijke pasta maaltijd kookten. De blijdschap en de dankbaarheid die dat gegeven heeft draag ik nog steeds met mij mee

Een belangrijk aspect van vertrouwen dat ik leerde, was vertrouwen in mezelf. De toenemende pijn door een peesontsteking en pijnlijk eeltplekken gaven fysieke en emotionele uitdagingen en dwongen me om diep in mezelf te graven en mijn eigen kracht en doorzettingsvermogen te ontdekken.